“True crime is iets dat mensen van alle leeftijden fascineert”

In hun podcast ‘de volksjury’ fileren Silke en Laura rechtszaken die hen en hun 400.000 (!) maandelijkse luisteraars fascineren. In hun nieuwe zaalshow ‘Een Victoriaans drama’ proberen ze samen met het publiek een moordzaak op te lossen.

Jullie podcast is ongelooflijk populair. Wat maakt true crime zo intrigerend?

Laura: “Voor mij is dat het feit dat het een ver-van-mijn-bed-show is, maar tegelijkertijd wel de realiteit is. Het gebeurt elke dag. Ik ben ook gefascineerd door hoe heel die wereld in elkaar zit. Je hebt natuurlijk de daders en de slachtoffers, maar er zijn ook heel wat mensen errond die ermee bezig zijn: onderzoekers, advocaten, rechters, juryleden, noem maar op.”

Silke: “Ik ben gefascineerd door wat het is waardoor iemand aan het moorden slaat. Heeft die persoon iets meegemaakt dat de stoppen heeft doen doorslaan? Of is het iemand met psychopathische neigingen? En hoe komt het dan dat die persoon zo is geworden? Ik denk dat veel mensen met dezelfde vragen zitten.”

Hoewel jullie nooit lachen met de slachtoffers zelf, bevat ‘de volksjury’ toch de nodige humor en luchtigheid. Hoe bewaak je die balans?

Laura: “We lachen inderdaad nooit met de slachtoffers of de nabestaanden. Wij hebben veel empathie voor de mensen die zoiets vreselijks meemaken. Maar als je iets leest over een onderzoek, kan je soms niet anders dan denken: my god, dit is zó Belgisch. Soms neemt een onderzoek zo’n rare wending of wordt een dader op zo’n absurde manier geklist dat het komisch wordt. Dat maakt het voor ons ook draaglijker, omdat we toch met zware materie bezig zijn.”

Silke: “Het is belangrijk om de ernst van de situatie goed te schetsen en alles te benoemen zoals het er staat. Maar als dat iets absurd is, dan laten we dat zeker niet passeren.”

Hoe lang werken jullie aan een aflevering?

Silke: “We proberen daar maximum twee dagen aan voor te bereiden. We hebben er voor onszelf een lijn in moeten trekken, omdat je bij veel zaken in een rabbit hole belandt waar je niet meer uit geraakt. Soms zou ik maanden aan een stuk willen lezen en researchen, maar ik heb ook nog een leven. (Lacht) Als we een special maken, zijn we wel een paar weken bezig met de voorbereiding.”

Welke zaken kruipen echt onder jullie huid?

Laura: “Hoe dichter ik bij het profiel van het slachtoffer kom, hoe meer de zaak mij raakt. Dus als het over een vrouw gaat of over een zaak in België, ben ik altijd iets meer getriggerd. En natuurlijk zijn alle zaken waar kinderen bij zijn betrokken, extra moeilijk. Een hele tijd geleden hebben we een special over Dutroux gemaakt. Die zaak is zeer kenmerkend geweest voor onze jeugd. Om die dan helemaal te ontrafelen, dat komt extra hard binnen. Ook zaken die onopgelost blijven, vind ik fascinerend. Alle stukjes liggen op tafel en toch lukt het niet om die puzzel te leggen.”

Is het na meer dan 150 afleveringen moeilijk om inspiratie te blijven vinden?

Laura: “Helaas worden er elke dag mensen vermoord. Daarmee is eigenlijk alles gezegd.”

Silke: “We krijgen ook veel suggesties van luisteraars. Daar zitten bekende zaken tussen, zoals die van Ted Bundy of Ronald Jansen, maar ook zaken waar wij nog nooit van hebben gehoord. Aan onderwerpen dus geen gebrek.”

Na de podcast volgden ook twee boeken en inmiddels zijn jullie al aan een derde liveshow toe. Wat vinden jullie het leukst om te doen?

Silke: “Omdat we al het langst met de podcast bezig zijn, voelt dat het veiligst. Dat zijn gewoon wij twee die vanuit onze veilige cocon aan het vertellen zijn. Een boek schrijven en een liveshow maken, zijn voor ons allebei een grote stap uit onze comfortzone. Maar dat is net leuk, anders zouden we het niet doen.”

Waar dromen jullie nog van? ‘De volksjury’ live in het Sportpaleis?

Laura: “Is dat ook een zaal van be•at?”

Ja.

Laura: “Schrijf dat dan maar op, ja!” (Lacht)

Silke: “Eigenlijk hebben we al veel dromen gerealiseerd. Full-time bezig kunnen zijn met ‘de volksjury’, dat was een belangrijke stap. En nu willen we vooral verder bouwen op wat we al hebben. We hebben nog wel wat ideeën, maar we zien wel wat daaruit komt. De boeken en de liveshows zijn heel organisch gegroeid, en we willen dat voor de toekomst ook zo houden.”

Hebben jullie eigenlijk ooit al zelf in een volksjury gezeten?

Silke: “Nee! En ik weet ook niet of dat nu ooit nog gaat gebeuren.”

Laura: “Hoewel… Voor ons tweede boek hebben we een gerechtsjournalist van VRT geïnterviewd. Die werd ook opgeroepen, maar dacht dat ze nooit effectief zou uitgekozen worden omwille van haar job. En ze is toch in de jury beland. Dus er is nog hoop voor ons.”

Dus je zou het wel willen?

Laura: “Het is dubbel. Enerzijds wil je dat niet, omdat je waarschijnlijk voor de rest van je leven getraumatiseerd bent. Anderzijds wil je ook wel deel uitmaken van die wereld waar je dagelijks mee bezig bent. Gewoon om bij te leren en om ervaring op te doen.”

Nu even over de liveshow, die heet ‘Een Victoriaans drama’. Wat kan je ons daar al over vertellen?

Laura: “We hebben ons gebaseerd op een bestaande case die zich in het Victoriaanse tijdperk afspeelt. Er is iemand vermoord en het publiek voert het moordonderzoek. Er zijn heel wat elementen aanwezig en het is aan de kijkers om te bepalen hoe zij die elementen gaan gebruiken, hoe ze het onderzoek gaan voeren en of dat in lijn ligt met hoe dat 150 jaar geleden was.”

Silke: “Op het einde van de show maken we bekend of ze het inderdaad hebben gedaan zoals toen het geval was, of ze dezelfde uitkomst hebben en wat er écht gebeurd is.”

Dus het is eigenlijk een live versie van ‘Cluedo’?

Laura: “Eerder een escape room, want ze moeten het raadsel wel binnen de tijd oplossen. Als het publiek een foute richting dreigt uit te gaan, zijn wij een beetje zoals die stem in de intercom van de escape room die zegt: ‘Denk nog eens goed na of je deze deur wel wilt induwen’.” (Lacht) 

Een volle zaal entertainen is toch wel iets anders dan een podcast maken vanuit je veilige cocon. Zijn jullie zenuwachtig?

Laura: “Ik kan me onze eerste show nog levendig herinneren, toen ik op de grond lag van de stress. (Lacht) Nu is dat totaal anders. Uiteraard zijn we altijd een beetje zenuwachtig voor een liveshow, maar wij hebben zo’n fijn publiek dat die stress heel snel weer verdwijnt.”

Silke: “Het publiek overtreft elke keer onze verwachtingen.”

Jullie show speelt zich af in het Victoriaanse tijdperk. Mogen mensen verkleed komen?

Laura: “Graag! Ik durf het woord aanmoedigen niet gebruiken, maar laat ons zeggen dat we het appreciëren als je verkleed komt. Maar we appreciëren het ook als je in je jeans komt.”

Silke: “We waren eigenlijk geïnspireerd door artiesten als Taylor Swift en Beyoncé. Niet dat we onszelf in dezelfde categorie plaatsen, maar hun fans verkleden zich ook als ze naar hun concerten gaan. Het leek ons dus leuk om dat ook te doen, zeker omdat het zo’n dankbaar thema is. Maar het is dus zeker niet verplicht. Come as you are!”

Stel dat een van onze lezers nog twijfelt om een ticket te kopen, hoe overtuig je ze dan?

Laura: “Het mooiste compliment hebben we tijdens de try-outs gekregen. Het publiek dat daar zat, was helemaal niet ons gewoonlijk publiek. Veel van hen wisten niet eens wie wij zijn of wat ‘de volksjury’ is. En toch waren ze binnen de kortste keren helemaal mee met het verhaal en waren ze enthousiast aan het speculeren en discussiëren. Op het einde van de avond riepen ze ook luid dat ze een fijne avond hadden gehad. 

Silke: “Ons doelpubliek is misschien iets jonger, omdat podcast een relatief nieuw medium is. Maar true crime is iets dat meerdere generaties aanspreekt. Dus zelfs als je niet naar onze podcast luistert, kan je nog altijd naar het theater komen en een leuke avond hebben.”

Plezier voor het hele gezin dus.
Laura: “Maar missschien niet voor kinderen onder de 14.”
Silke: “Die hebben toch al in ons publiek gezeten.”

Laura: “Maar dan is het op eigen risico. Ik wil geen ouders over de vloer krijgen die denken dat we seriemoordenaars aan het opleiden zijn.” (Lacht)

‘De volksjury: een Victoriaans drama’ komt op 14 en 15 maart naar Capitole Gent en op 16 en 17 mei naar Stadsschouwburg Antwerpen.